uitrukken

{{uitrukken}}{{/term}}

I 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [trekkend verwijderen uit] arracher

II 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [naar buiten rukken] se mettre en branle

♦voorbeelden:

1   de brandweer rukte uit • les pompiers se sont rendus sur les lieux

     de wacht moet uitrukken • le personnel de garde doit intervenir

Deens-Russisch woordenboek. 2015.